Ιησούς:μέλι στο στόμα,μελωδία στ αυτιά,αγαλλίαση της καρδιάς.Ειναι όμως κ φάρμακο.Ειναι κάποιος λυπημένος?Ας φτάσει τ όνομα του Ιησού στην καρδιά του,κ απ’ εκεί ας ανέβει στα χείλη:παρευθύς μόλις ανατείλει το φως αυτού του ονόματος,σκορπίζονται τα σύννεφα κ η ξαστεριά επιστρέφει.Εκτρεπεται κάποιος σε βαρύ αμάρτημα?Ορμά απελπισμένος στα δίχτυα του Θανάτου?Επικαλούμενος τ όνομα της ζωής δε θα ξαναπάρει ανάσα κ δε θα ξαναβρεί την γεύση της ζωής;Στην παρουσία του σωματικού αυτού ονόματος,ποια καρδιά έμεινε ποτέ σκληρή,πράγμα που συχνά συμβαίνει;Ποια ψυχή έμεινε μουδιασμενη απ’ την υπνηλία?Γεμάτη από μνησικακία η άρρωστη από νωθρότητα;Στέρεψε η πηγή των δακρύων μας;Ας επικαλεστούμε τ Όνομα του Ιησού κ αμέσως θ αναβλύσει αφθονοτερη κ θα κυλήσει ειρηνική.Αν οι κίνδυνοι μας ταράζουν κ μας τρομάζουν,δεν αρκεί η επίκληση αυτού του Ονόματος για να μας δώσει εμπιστοσύνη,κ να διώξει τους φόβους μας;Κ αν ταρακουνιομαστε και παραδερνουμε απ’ τις αμφιβολίες,δε λάμπει πάλι ξαφνικά η βεβαιότητα στην επίκληση του φωτεινού αυτού ονόματος;Αν βρίσκεται κανείς μέσα στην κακοδαιμονία κοντά στην απελπισία κ στην λιποψυχία,θα του λείψει η δύναμη όταν αντηχησει τ όνομα της Βοήθειας;Ιδού οι αρρώστιες και οι αδυναμίες της ψυχής,ιδού κ το φάρμακο.Ειναι εύκολο να αποδειχθεί:Θαε επικαλεσθεί λεει την ημέρα της θλίψης σου,θα σε ελευθερώσω απ’ αυτήν κ θα με δοξασεις.Τιποτα δε θα μπορούσε να συγκρατήσει τόσο καλά την θύελλα του θυμού,να μετριάσει το φούσκωμα της υπερηφανειας,να θεραπεύσει την πληγή της ελευθερίας,να διακόψει τον καταρράκτη της ασέλγειας,να σβήσει την φλόγα της επιθυμίας,ν ηρεμήσει την διψά της φιλαργυρίας,και να διώξει το βασανιστήριο κάθε ατιμης επιθυμίας.Αμην.
