Μετάφραση τῆς Ἀποστολικῆς περικοπῆς
Ἀδελφοί, ἐφόσον εἴμαστε συνεργάτες τοῦ Θεοῦ, σᾶς παρακαλοῦμε νά μήν πέσει στό
κενό ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ πού δεχθήκατε –γιατί λέγει ἡ Γραφή: «Στόν κατάλληλο και-
ρό σέ ἄκουσα καί τήν ἡμέρα τῆς σωτηρίας σέ βοήθησα». Νά, τώρα εἶναι «ὁ κατάλ-
ληλος καιρός», νά, τώρα εἶναι «ἡ ἡμέρα τῆς σωτηρίας»– καί δέν φέρνουμε κανένα
ἐμπόδιο σέ καμία περίπτωση, γιά νά μήν δυσφημιστεῖ τό ἔργο μας, ἀλλά σέ κάθε
εὐκαιρία παρουσιαζόμαστε ὡς διάκονοι τοῦ Θεοῦ, μέ πολλή ὑπομονή, μέ θλίψεις,
μέ ἀνάγκες, μέ στενοχώριες, μέ πληγές, μέ φυλακίσεις, μέ ἀναστατώσεις, μέ κό-
πους, μέ ἀγρυπνίες, μέ πείνα, ἀλλά καί μέ ἁγνότητα, μέ γνώση, μέ μακροθυμία, μέ
καλοσύνη, μέ τό ἅγιο Πνεῦμα, μέ εἰλικρινή ἀγάπη, μέ τό κήρυγμα τῆς ἀληθείας, μέ
τή δύναμη τοῦ Θεοῦ, μέ τά ὅπλα τῆς σωτηρίας τά ἐπιθετικά καί τά ἀμυντικά, μέ
τιμή καί ἀτίμωση, μέ δυσφημίσεις καί ἐπαίνους, ὡς ἀπατεῶνες καί ὡς εἰλικρινεῖς,
ὡς ἀγνοούμενοι καί διάσημοι, ὡς ἀποθνήσκοντες καί ταυτοχρόνως ζῶντες, ὡς τιμω-
ρούμενοι καί μή θανατούμενοι, ὡς στενοχωρημένοι καί πάντοτε χαρούμενοι, ὡς
πτωχοί καί ὅμως κάνουμε πολλούς πλουσίους, σάν νά μήν ἔχουμε τίποτε καί ὅμως
κατέχουμε τά πάντα.
(Ἀπό τή νέα ἔκδοση: Ἡ Καινή Διαθήκη, τό πρωτότυπο κείμενο μέ νεοελληνική ἀπόδοση
τοῦ ὁμοτ. καθηγ. Χρ. Βούλγαρη, ἔκδ. ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ).
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΤΑ ΠΑΘΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Μεγάλες ἀλήθειες ἀποκαλύπτει ὁ ἅγιος Παῦλος στή σημερινή Ἀποστο-
λική διήγηση. Ὁμιλεῖ γιά τά παθήματα πού ὑπέστησαν οἱ Ἀπόστολοι
στήν προσπάθειά τους νά μεταδώσουν τό Εὐαγγέλιο στούς ἀνθρώπους
καί τά χαρίσματα πού ἀντέταξαν στήν ἐχθρότητα τοῦ κοσμικοῦ πνεύμα-
τος. Ἔδειξαν ὑπομονή, βίωσαν δυσκολίες καί στενοχώριες, κακοποιή-
θηκαν, φυλακίστηκαν, γνώρισαν τήν ἐναντίωση τῶν ἀνθρώπων, ἀγρύ-
πνησαν, πείνασαν. Ἀπέναντι στήν κατάσταση αὐτή, ἔδειξαν ἐντιμότητα,
ἀνυπόκριτη ἀγάπη, διαλάλησαν τήν ἀλήθεια, ὑπῆρξαν ἀνεκτικοί, φωτι-
σμένοι ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα, κήρυξαν τήν ἀλήθεια καί τή δύναμη τοῦ
Θεοῦ. Ἀπέναντι στό μίσος τῶν ἀνθρώπων, ἀντέταξαν τήν ἀγάπη καί θε-
ωρήθηκαν λαοπλάνοι, ἐνῶ ἔλεγαν τήν ἀλήθεια. Καί αὐτή ἡ ἀλήθεια ἐπι-
σφραγίστηκε ἀπό τό ὅτι βασανίστηκαν πολλές φορές καί ἔφθασαν στά
πρόθυρα τοῦ θανάτου, ἀλλά ἔζησαν, βίωσαν στενοχώριες, δέν ἔχασαν
ὅμως ποτέ τή χαρά τους, ἔζησαν στή φτώχεια, ἀλλά ἔκαναν πολλούς
πλούσιους, δέν εἶχαν τίποτα, ἀλλά εἶχαν τά πάντα.
Ἡ βία πρός τόν κλῆρο
Τήν ἴδια ἀκριβῶς συμπεριφορά ὑπέστησαν ἀπό τά ἀντίθεα καί ἀντί-
χριστα συστήματα, πού θέλησαν νά κυριαρχήσουν στήν Ἱστορία, καί οἱ
διάδοχοι τῶν Ἀποστόλων, οἱ κληρικοί, πού ἀνέλαβαν τό μέγιστο ἔργο
τῆς πνευματικῆς καθοδήγησης τῶν χριστιανῶν. Κάθε φορά πού ἐπεχει-
ρεῖτο ἡ ἅλωση τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης τῶν ἀνθρώπων, οἱ κληρι-
κοί ἦταν ὁ πρῶτος καί εὔκολος στόχος. Κάθε φορά πού τά ἀθεϊστικά κι-
νήματα μεταχειρίζονταν τή βία καί τόν ἐξαναγκασμό γιά νά πατάξουν τή
χριστιανική πίστη καί ζωή, ὁ ἱερός κλῆρος ὑφίστατο ἀπίστευτη κακοποί-
ηση, μέχρι μαρτυρίου, συστηματοποιημένη δυσφήμηση, ὀργανωμένη ἀπαξίωση – κι ὅλα αὐτά ὄχι χωρίς λόγο. Ὁ κλῆρος λειτουργεῖ πάντα ὡς
πνευματικός καθοδηγητής, μπροστάρης στούς ἀγῶνες, ὑπηρέτης τῶν
ἀδυνάτων, ἡγέτης στίς περιόδους τῆς ἀνελευθερίας, συνεκτικός κρί-
κος τῆς κοινωνίας.
Διασυρμός τῶν ἱερατικῶν ὑπολήψεων
Ἀντίστοιχες συμπεριφορές βιώνει ὁ ἱερός κλῆρος καί στήν ἐποχή
μας, πού, ἐνίοτε, βασίζονται καί στίς πτώσεις καί στίς ἀδυναμίες ἐνίων
ἐκπροσώπων του. Οἱ ἀδυναμίες αὐτές, πού συχνά σκανδαλίζουν τό πλή-
ρωμα τῆς Ἐκκλησίας, γενικεύονται αὐθαιρέτως καί προβάλλονται,
ἀνενδοίαστα, ὡς ὁ κανόνας τῆς ζωῆς τῶν σύγχρονων κληρικῶν. Πρός
τόν σκοπό αὐτό, λειτουργοῦν πρόθυμα ἡ ἄθεη ψευδοκουλτούρα τῆς
ἐποχῆς καί τά Μ.Μ.Ε. πού ἀδιαφοροῦν γιά τήν ἀλήθεια, μεγεθύνουν κα-
ταστάσεις, καταστροφολογοῦν, διασύρουν ἱερατικές ὑπολήψεις, δια-
στρέφουν τή μοναστική προσφορά διαχρονικά, σκανδαλολογοῦν, προ-
βαίνουν σέ συστηματική πλύση ἐγκεφάλου, ἐπιδεικνύοντας ἀξιοπρόσε-
κτη προσήλωση στίς γκεμπελικές μεθόδους παραπληροφόρησης καί κα-
θυπόταξης τῶν μαζῶν. Τήν ἴδια στιγμή, περιφρονοῦν καί διαγράφουν,
μέ μία μονοκονδυλιά, τήν ἁγιότητα τῆς ἱερατικῆς διακονίας, τή χαρι-
σματική της φύση, καί τό θαυμαστό πνευματικό καί κοινωνικό ἔργο πού
ἐπιτελεῖ ἡ Ἐκκλησία, διά τῶν κληρικῶν Της, ἔργο πού, τελικά, οὔτε ἰσοπεδώνεται, οὔτε διαγράφεται, παρά τίς συστηματικές, πρός τοῦτο, προ-
σπάθειες.
Ἀντίσταση στό πνεῦμα τοῦ κόσμου
Ὁ στόχος εἶναι ἕνας καί διαχρονικός, ὁ λαός τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος,
πάσῃ θυσίᾳ, πρέπει νά γυρίσει τήν πλάτη στό ἐκκλησιαστικό βίωμα, ν’
ἀπαρνηθεῖ δηλ. τήν ὄντως ζωή του καί τήν προοπτική τῆς σωτηρίας του.
Γι’ αὐτό, χρειάζεται διαρκής ἀντίσταση στό πλάνο πνεῦμα τοῦ κόσμου,
ἀλλά καί σύνεση καί σοφία, γιά νά στεκόμαστε ἀπέναντι στούς φορεῖς
τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, μέ τόν σεβασμό καί τήν τιμή πού ἁρμόζει στή χα-
ρισματική τους ἰδιότητα, ἀρνούμενοι νά κρίνουν καί νά ἀποφασίζουν
ἄλλοι γιά ἐμᾶς ποιά πρέπει νά εἶναι ἡ στάση καί ἡ θέση μας μέσα στήν
Ἐκκλησία. Κι ἄς ἔχουμε ὑπόψη μας τούς λόγους ἑνός σοφοῦ ἱεράρχου
τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ὁποῖος ἔλεγε γιά τόν ἱερό κλῆρο: «Εἶναι ὁ ἱερεύς
“ἅλας τῆς γῆς”. Χωρίς αὐτόν εἶναι ἀδύνατο νά ὑπάρξει ἡ Ἐκκλησία, ὁ
θαυμάσιος αὐτός πνευματικός ὀργανισμός, πού κεφαλή του εἶναι ὁ Χρι-
στός καί σῶμα του οἱ πιστοί. “Χωρίς αὐτούς –τούς ἱερεῖς– λέει ὁ μαθη-
τής τῶν Ἀποστόλων Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος, δέν γίνεται συνάθροιση τῶν
πιστῶν”. Ἄρα καί σωτηρία χωρίς αὐτούς δέν εἶναι δυνατόν νά ὑπάρξει.Χωρίς τόν ἱερέα οὔτε βάπτισμα ἔχεις, οὔτε τῶν μυστηρίων γίνεσαι μέ-
τοχος, οὔτε εὐλογίας ἀπολαμβάνεις. Ἑπομένως, δέν εἶσαι χριστιανός».
Ἀρχιμ. Ἐ. Οἰκ.
Ευαγγέλιο Κυριακής
Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν ὄχλον ἐπικεῖσθαι αὐτῷ τοῦ ἀκούειν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ αὐτὸς ἦν ἑστὼς παρὰ τὴν λίμνην Γεννησαρέτ,
καὶ εἶδε δύο πλοῖα ἑστῶτα παρὰ τὴν λίμνην· οἱ δὲ ἁλιεῖς ἀποβάντες ἀπ᾿ αὐτῶν ἀπέπλυναν τὰ δίκτυα.
ἐμβὰς δὲ εἰς ἓν τῶν πλοίων, ὃ ἦν τοῦ Σίμωνος, ἠρώτησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖν ὀλίγον· καὶ καθίσας ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τοὺς ὄχλους.
ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· ἐπανάγαγε εἰς τὸ βάθος καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν.
καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Σίμων εἶπεν αὐτῷ· ἐπιστάτα, δι᾿ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ρήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον.
καὶ τοῦτο ποιήσαντες συνέκλεισαν πλῆθος ἰχθύων πολύ· διερρήγνυτο δὲ τὸ δίκτυον αὐτῶν.
καὶ κατένευσαν τοῖς μετόχοις τοῖς ἐν τῷ ἑτέρῳ πλοίῳ τοῦ ἐλθόντας συλλαβέσθαι αὐτοῖς· καὶ ἦλθον καὶ ἔπλησαν ἀμφότερα τὰ πλοῖα, ὥστε βυθίζεσθαι αὐτά.
ἰδὼν δὲ Σίμων Πέτρος προσέπεσε τοῖς γόνασιν ᾿Ιησοῦ λέγων· ἔξελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε·
θάμβος γὰρ περιέσχεν αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς σὺν αὐτῷ ἐπὶ τῇ ἄγρᾳ τῶν ἰχθύων ᾗ συνέλαβον,
ὁμοίως δὲ καὶ ᾿Ιάκωβον καὶ ᾿Ιωάννην, υἱοὺς Ζεβεδαίου, οἳ ἦσαν κοινωνοὶ τῷ Σίμωνι. καὶ εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα ὁ ᾿Ιησοῦς· μὴ φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν.
καὶ καταγαγόντες τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν γῆν, ἀφέντες ἅπαντα ἠκολούθησαν αὐτῷ.
Νεοελληνική Απόδοση
Το κάλεσμα των πρώτων μαθητών
Συνέβηκε, λοιπόν, ενώ το πλήθος έπεφτε πάνω του και άκουγε το λόγο του Θεού, και αυτός είχε σταθεί κοντά στη λίμνη Γεννησαρέτ,
τότε να δει δύο πλοία να έχουν σταθεί κοντά στη λίμνη. Και οι ψαράδες, αφού αποβιβάστηκαν από αυτά, έπλεναν τα δίχτυα.
Μπήκε τότε σ’ ένα από τα πλοία, αυτό που ήταν του Σίμωνα, και τον παρακάλεσε να απομακρυνθεί λίγο από την ξηρά. και αφού κάθισε, δίδασκε τα πλήθη από το πλοίο.
Και μόλις έπαψε να μιλά, είπε προς το Σίμωνα: «Ξαναφέρε το πλοίο στα βαθιά και ρίξτε τα δίχτυα σας για ψάρεμα».
Και αποκρίθηκε ο Σίμωνας και είπε: «Επιστάτη, όλη τη νύχτα κοπιάσαμε και δεν πιάσαμε τίποτα. αλλά για το λόγο σου θα ρίξω τα δίχτυα».
Και αφού έκαναν αυτό, συνέκλεισαν στα δίχτυα πολύ πλήθος ψαριών, έσπαγαν μάλιστα τα δίχτυα τους.
Και τότε έκαναν νεύματα στους συνεταίρους τους στο άλλο πλοίο, για να έρθουν να λάβουν μέρος στην εργασία μαζί τους. Και εκείνοι ήρθαν και γέμισαν και τα δύο πλοία, ώστε σχεδόν να βυθίζονται αυτά.
Όταν το είδε τότε ο Σίμωνας Πέτρος, έπεσε μπροστά στα γόνατα του Ιησού λέγοντας: «Έξελθε από το πλοίο και φύγε από εμένα, γιατί είμαι άντρας αμαρτωλός, Κύριε».
Γιατί τον κυρίεψε κατάπληξη, όπως και όλους εκείνους που ήταν μαζί του, για το ψάρεμα των ψαριών που έπιασαν,
και όμοια και τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, τους γιους του Ζεβεδαίου, που ήταν συμμέτοχοι με το Σίμωνα. Και είπε προς το Σίμωνα ο Ιησούς: «Μη φοβάσαι. από τώρα ανθρώπους θα ψαρεύεις συνεχώς».
Και αφού κατέβασαν τα πλοία στη στεριά, τα άφησαν όλα και τον ακολούθησαν.ekklisiaonline.